ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΛΗΤΕΙΑ-ΚΑΤΑΝΤΙΑ 'ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΜΟΣΧΑΤΟΥ ΤΑΥΡΟΥ'

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ
 ΙΣΤΙΟΛΟΓΙΟ ΜΟΣΧΑΤΟΥΠΟΛΙΣ http://mosxatoupolis.blogspot.com/2012/02/blog-post_28.html?spref=fb

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΟΤΙ ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΕΧΟΥΝΕ ΒΑΛΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΒΑΖΟ ΜΕ ΤΟ ΜΕΛΙ. ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΟΥΝ ΤΟ ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ Ή ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΝΟΙΑΖΕΙ. ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΤΤΑ, Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΜΕΓΑΛΗ..

Δυστυχώς η προκλητική πολιτική της δημοτικής πλειοψηφίας συνεχίζεται!

Σε μια εποχή όπου ο Δήμος έχει ανάγκη και από το παραμικρό ευρώ και μεγάλες μάζες των κατοίκων του Ταύρου και του Μοσχάτου είτε αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα, είτε πένονται στην κυριολεξία, η δημοτική αρχή συνεχίζει να μοιράζει τζάμπα χρήμα.

Μετά τους προέδρους και αντιπροέδρους του Κέντρου Παιδικής Μέριμνας και του Πνευματικού Κέντρου, μετά τον πρόεδρο της Κοινωφελούς Επιχείρησης, μετά τους τρείς ειδικούς συμβούλους και μετά έναν γενικό γραμματέα, έρχεται η σειρά να «προικιστούν» και (άκουσον  – άκουσον) οι πρόεδροι και οι αντιπρόεδροι των δύο Σχολικών Επιτροπών!!!

Ταυτόχρονα όμως δηλώνουμε αδυναμία ως δήμος να αγοράσουμε το οικόπεδο Καψίλη, να διορθώσουμε μια πλατεία, να αντικαταστήσουμε τον πλαστικό τάπητα ή να βάλουμε ένα στέγαστρο στους «πάγκους» του γηπέδου Μοσχάτου, κλπ, κλπ, κλπ.

Η κοινωνία υποφέρει και ο δήμαρχος την προκαλεί κι από πάνω.

Μετέρχεται όλο εκείνων των μέσων και των συμπτωμάτων που κατέστρεψαν την χώρα.

Χαλάμε περισσότερα από αυτά που πρέπει.

Κι αν περισσεύουν δύο δραχμές, δεν τις δίνουμε εκεί που πιάνουν τόπο ή εκεί που αξίζει.

Την Πέμπτη 1 Οκτωβρίου, λοιπόν,  έρχεται θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο, όπου με κάθε φροντίδα και επιμέλεια οι υπηρεσίες του Δήμου (με υπογραφή του πανταχού παρόντος κ. Ιωαννίδη) κάνουν πάσα στον δήμαρχο και την ομάδα του την σχετική εισήγηση.

Με τους νόμους, με τις σχετικές διατάξεις, με τις «σε συνέχεια του παρόντος» ΚΥΑ, και με όλες τις γραφειοκρατικές σάλτσες!

Όλα τακτοποιημένα.

Εξακόσια (600) με χίλια (1000) ευρώπουλα η αξία του να είσαι πρόεδρος μίας Σχολικής Επιτροπής (είτε της Πρωτοβάθμιας, είτε της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης) και αντιστοίχως διακόσια σαράντα (240) με τετρακόσια (400) για τους …αντιπρόεδρους!!!

Αυτά, σε μια χώρα πτωχευμένη, που βρίσκεται υπό καθεστώς οικονομικής επιτήρησης και πολιτικής υποδούλωσης, και σε έναν δήμο που 2 – 3 εκατοντάδες κατοίκων του κάνουν σειρά για λίγα τρόφιμα από το Κοινωνικό Παντοπωλείο ή κάποιες δεκάδες για ένα γεύμα που προσφέρει η εκκλησία του Άγιου Κωνσταντίνου.

Αναρωτιέμαι αν οι διοικούντες τον Δήμο κάνουν αντιστοίχηση των παρεχόμενων μισθών, των αποζημιώσεων και των εξόδων παράστασης που φτάνουν περίπου τα 170.000 ευρώ ανά έτος, με την κατάσταση της πόλης και τις ανάγκες των δημοτών της.

Αναρωτιέμαι, επίσης, αν έχει ακούσει η δημοτική πλειοψηφία για το μέγα ερώτημα 
αν το νόμιμο είναι και ηθικό 
(που τίθεται για πλείστα όσα στρεβλά συμβαίνουν στη χώρα).

Αναρωτιέμαι, τέλος, αν έχουν αντιληφθεί οι διοικούντες τον Δήμο ότι τα κοινωνικά όρια ανοχής εξαντλούνται.

Υπάρχει όμως και κάτι οφθαλμοφανές για το οποίο δεν υπάρχουν αμφιβολίες: είναι η διαπίστωση ότι στον Δήμο μας δημιουργήθηκε και διογκώνεται ένας επαγγελματικός στρατός από μισθωτούς δημοτικούς σύμβουλους με ότι αυτό σημαίνει και συνεπάγεται.